شرح مصباح الشریعه

2 سال پیش

برشی از کتاب عرفان اهل بیتی ؛

آداب خروج از منزل

وقتی از خانه بیرون رفتی، باید در حال توجه باشی و خدا را فراموش نکنی؛ یعنی یاد خدا را هم در دل و هم در ظاهر داشته باشی، هم پنهانی و هم آشکار؛ یعنی امور دنیا تو را از یاد خدا مشغول نکند و خدا را معصیت نکنی. خدا را هم در نیت‌های باطن و هم در ظاهر در نظر بگیری.

2 سال پیش

برشی از کتاب عرفان اهل بیتی ؛

ویژگی‌های کلام و سکوت

اگر ارزش سکوت را فهمیدی که خاموشی چه فوایدی دارد و آثارش چیست، آن‌وقت، موقعی که می‌خواهی حرف بزنی، برای هر کلمه‌ای حسابی باز می‌کنی. بعد ارزش آن کلام، هم برای خودت مشخص می‌شود و هم برای مخاطب خودت

2 سال پیش

برشی از کتاب عرفان اهل بیتی ؛

زوال و نابودی، محصول دنیا طلبی

یکی از رذایل محبت دنیا همین است که آدم را بخیل و خسیس می‌کند و نمی‌گذارد در راه خدا بذل و بخشش کند.

2 سال پیش

برشی از کتاب عرفان اهل بیتی ؛

راه نجات از بلای دنیا

دنیا، خانه‌ای است که با بلا پیچیده شده است. تا بوده، این اوضاع و احوال بوده است، این طبیعت دنیا است. ما چکار کنیم که گرفتار این دنیای غدّار مکّار نشویم؟

2 سال پیش

برشی از کتاب عرفان اهل بیتی ؛

کلام ربیع بن خثیم در مدح گمنامی

اگر وظیفه اقتضا کند که انسان امر به‌ معروف و نهی از منکر و تبلیغ کند، بعد از آن‌که کمالات انسانی را در خودش به وجود آورد، می‌تواند به میان مردم برود و به وظیفه‌اش عمل کند؛

2 سال پیش

شرح کتاب آداب نماز- جلسه پنجاهم ؛

آداب سجود عرفانی و نحوه تحصیل آن

عده‌ای در نماز گمشده‌های خویش را پیدا می‌کنند اما خدا را پیدا نمی‌کنند. بنده‌ای که فکرش مدام به جاهای مختلف می‌رود کی می‌تواند یک سجده عرفانی انجام بدهد و خدا را پیدا کند! خیلی کار می‌خواهد تا قلب به این طرف و آن طرف نرود و خواطر سوء وارد ذهن نشود.

2 سال پیش

برشی از کتاب عرفان اهل بیتی ؛

تکلف راهی بر خلاف حقیقت

بندۀ خدایی كه خودسازی كرده و در راه معنويت قدم برمی‌دارد، دستورات خداوند را از جان و دل پذيرفته و ديگر احساس كلفت و مشقّت نمی‌كند؛ وقتی به نماز می‌ايستد، با عشق می‌ايستد؛ وقتی روزه می‌گيرد، با عشق روزه می‌گيرد و همان‌طور عبادات و برنامه‌های ديگری را با عشق انجام می‌دهد.

2 سال پیش

برشی از کتاب عرفان اهل بیتی ؛

دلبستن به دنیا، عامل کوری چشم باطن

وقتی چشم سر به زیبایی و مظاهر دنیوی نگاه می‌کند، ممکن است اگر اهل عبرت نباشد، گرایش پیدا کند و شیفتۀ مظاهر دنیوی شود. پس آن‌چه موجب می‌شود که چشم دل انسان کور شود و نتواند درست عبرت بگیرد، مظاهر دنیوی است؛

2 سال پیش

برشی از کتاب عرفان اهل بیتی ؛

آسایش و راحتی حقیقی

مؤمن به حقیقت راحتی و آسایش دست پیدا نمی‌کند مگر آن روزی که موفق شود به دیدار و ملاقات خدا برود.

2 سال پیش

برشی از کتاب عرفان اهل بیتی ؛

ویژگی های اهل ورع

از نشانه‌های متورّع این‌ است که هیچ خطا، ظلم و اذیّت و آزاری نسبت به خلق خدا نمی‌کند.

2 سال پیش

برشی از کتاب عرفان اهل بیتی ؛

لزوم کنترل و مراقبت از تفکرات هرز و بیهوده

اولین موضوع در تفکّر این است که در چه چیزهایی فکر کنیم و کیفیّت تفکّر چگونه باشد؟ چون اگر ما بدون تفکّر سکوت کنیم، مانند خواندن نماز خشک بدون حضور قلب است.

2 سال پیش

برشی از کتاب عرفان اهل بیتی ؛

تکبر ریشه اخلاق رذیله است

همۀ ریشه‌های پست و اخلاق رذیله از کبر پیدا می‌شود و لذا می‌بینیم که فقها، کبر را جزء گناهان کبیره آورده‌اند.

2 سال پیش

برشی از کتاب عرفان اهل بیتی ؛

لزوم سلامتی خواستن از خدا

در هر مكان و به هر حالى كه هستى، سلامتى را براى دين و دل و انجام امور خود از پیش‌گاه پروردگار متعال بخواه؛ زيرا سالم بودن از خطر و عيب و نقص، نه به آن آسانى است كه هر كس بخواهد زود آن را دريابد.

2 سال پیش

برشی از کتاب عرفان اهل بیتی ؛

جایگاه قناعت در رسیدن به راحتی

قناعت خودش یک مسئلۀ مهمی است که ما باید این را یاد بگیریم و آموزش بدهیم. اگر اولش هم سخت باشد، ولی یک مدتی باید زندگی را به قناعت بگذرانیم.

2 سال پیش

برشی از کتاب عرفان اهل بیتی ؛

دنیای ممدوح و مذموم

غایت از خلقت، معرفت الله و رسیدن به لقاءالله است؛ بنابراین آن‌هایی که در مسیر لقاءالله قرار می‌گیرند، می‌دانند با این دنیا چگونه رفتار کنند؛ اگر مالی به دست آوردند، می‌دانند باید زکات و خمسش را بدهند، بلکه انفاق‌های مستحب می‌کنند. آن‌ها می‌دانند چگونه در این دنیا زیست کنند و چگونه از این دنیا برداشت کنند.

2 سال پیش

برشی از کتاب عرفان اهل بیتی ؛

در مذمّت تعلّق قلبی به دنیا

آن‌چه مانع پیشرفت سیر و سلوک سالک است، تعلّق قلب به این دنیا و وسایل و ابزار دنیاست.

2 سال پیش

برشی از کتاب عرفان اهل بیتی ؛

توجّه عرفان به شرایط اجتماعی

ایثار این است که شما از آن طعامی که مخصوص خودت است، در راه خدا بِدی. از آن لباسی که مخصوص خودت است، در راه خدا بِدی؛