فضیلت های ماه ذی‌الحجه الحرام

بازدیدها: 134

بسم الله الرّحمن الرّحیم

alt

فضیلت‌های ماه ذى الحجه

ماه «ذى‌الحجّه» آخرین ماه «سال هجرى قمرى» است و ماهى بسیار پربرکت است. بزرگان دین هنگامى که این ماه وارد مى‌شد، اهمّیّت ویژه‌اى به عبادت در آن مى‌دادند. مخصوصاً در دهه اوّل این ماه.(زاد المعاد، صفحه ۲۴۰). در بعضى از روایات آمده است، شب‌هاى دهگانه‌اى که قرآن در سوره «والفجر و لیال عشر» به آن سوگند یاد کرده است، شب‌هاى دهه اوّل این ماه شریف است،( تفسیر قمى، جلد ۲، صفحه ۴۱۹)و این سوگند به خاطر عظمت آن است. خداوند در سوره حج آیه ۲۸ ضمن بیان فریضه بزرگ «حج»، سخن از «أیّام مَعْلُومات» گفته است که مؤمنان باید در آن به یاد خدا باشند. یکى از تفسیرهاى معروفِ «أیّام مَعْلُومات» که در روایات نیز آمده است، ده روز اوّل ماه ذى‌الحجّه است.( مصباح المتهجّد، صفحه ۶۷۱). بنابراین، هم شب‌های آن و هم روزهاى آن عزیز است. در حدیثى از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مى‌خوانیم که عبادت و کار نیک در هیچ ایّامى به اندازه این ایّام (ده روز اوّل ماه ذى‌الحجّه) فضیلت ندارد.( اقبال، صفحه ۳۱۷). افزون بر اینها، هم صدا شدن با زوّار خانه خدا در این ماه و یاد و خاطره مراسم باشکوه حج و معنویّت و برکات آن، حال و هواى دیگرى به انسان مى‌دهد، مخصوصاً براى کسانى که در سلک زوّار سعادتمند خانه خدا قرار گرفته‌اند، یا با یاد و خاطره آنها همراهند. وجود دو «عید» مهمّ اسلامى عید قربان (عید اضحى) و عید غدیر (عید ولایت) و روز «عرفه» و دعاى پر شرافت و بسیار گرانبهاى امام حسین(ع) در عرفات، شکوه و عظمت خاصّى به این ماه بخشیده و سزاوار است همه مؤمنان و سالکان راه حق از فضاى آکنده از معنویّت این ماه غافل نشوند و در خودسازى و تهذیب نفس بکوشند که به پیشرفت‌هاى مهمّى نائل خواهند شد، انشاالله.