متن بیانات+ارسال صوت

رعایت آداب سلوک در نوروز

در نوروز شکرانه الهی برای اهل سلوک گُل می‌کند و دلشان پر از شُکر می شود، وقتی نعمت‌های بهار را می‌بینند، وقتی طبیعت را می‌بینند، وقتی باد و هوا و مناخ تمیز را می‌بینند، به شکر الهی می‌افتند، نماز می‌خوانند، عبادت می‌کنند، ذکر خدا می‌گویند. نوروز برای این درست شده است.

بازدیدها: 38

بسم الله الرحمن الرحیم

دانلود فایل صوتی بیانات آیت الله کمیلی خراسانی در مورد رعایت آداب سلوک در نوروز

تاریخ: 1391/12/22

مدت زمان: 00:10:53

حجم فایل: 2.3 مگابایت

دانلود فايل صوتي

رعایت آداب سلوک در نوروز

متن بیانات معظم‌له:

بسم الله الرّحمن الرّحیم

الحمد لله ربّ العالمین و صلّی الله علی محمّد و آله الطاهرین

فلسفه وجود نوروز

یک روایت معتبری هست که فرموده‌اند: روز ظهور امام زمان(عجّل الله تعالی فرجه الشریف) در نوروز است و این با آن روایتی که روز ظهور حضرت را عاشورا بیان می‌کند، قابل جمع است.

لذا در نوروز شکرانه الهی برای اهل سلوک گُل می‌کند و دلشان پر از شُکر می شود، وقتی نعمت‌های بهار را می‌بینند، وقتی طبیعت را می‌بینند، وقتی باد و هوا و مناخ تمیز را می‌بینند، به شکر الهی می‌افتند، نماز می‌خوانند، عبادت می‌کنند، ذکر خدا می‌گویند. نوروز برای این درست شده است.

در بعضی روایات آمده که فرج شیعیان ما در عید نوروز است. باید از عید نوروز چنین مسائلی را بهره‌گیری کرد. نه این که مانند عوام‌الناس گرفتار فعل حرام و گناه شود.

سنت ناپسند چهارشنبه سوری

چهارشنبه سوری از سنت‌های زرتشت است که برای قبل از اسلام است و آتش را مقدس می‌دانستند، الان هم زرتشتی‌های ایران که جزو اقلیت‌های مذهبی هستند آتش را مقدس می‌دانند، ولی ما که زرتشتی نیستیم! ما مسلمانیم، شیعه دوازده امامی هستیم، نباید به این سنت‌های غلط عمل کنیم؛ می‌بینیم که همین چهارشنبه سوری که از سنت زرتشت گرفته شده، چه خسارت‌ها و تلفاتی ایجاد می‌کند. با این که می‌بینند، ولی باز هم دست برنمی‌دارند و می‌گویند این به عنوان نماد ملی ایران ما است!!

مگر هر رسم غلط ملی را باید انجام داد؟! چنین رسوم غلط ملی فرسنگ‌ها با مبانی و آیین مذهبی و الهی تفاوت دارند؛ چرا عید غدیر ۱۵- ۲۰ روز تعطیل نمی‌شود؟! چرا باید اعیاد اسلامی، عید غدیر، عید قربان، عید فطر که بین همه مسلمانان در دنیای اسلام مشترک است، یک یا نهایتا دو روز تعطیل باشد، ولی عید نوروز باستان برگرفته از سنت زرتشت، نیمی از ماه تعطیل باشد؟!!

تو را به خدا آیا تا به حال شنیدید که کسی بگوید این عید نوروز نماز و دعا و روزه و اعمال دارد؟! چه کسی به سراغ این‌ها می‌رود. و لذا عید نوروز بیشتر تبدیل شده به خنده و شادی غفلت‌زا و بعضاً رقص و پایکوبی و گوش کردن ترانه و موسیقی‌های لهو لعب و مسافرت رفتن همراه با مشتهیات نفسانی؛ حتی برخی پول ندارند، قرض می‌کنند که تو این ایام بروند مسافرت!؛

سنت ناپسند سیزده بدر

از سنت‌های غلط دیگر سیزدهم عید به نام «سیزده به در» است! کجای دین گفته عدد سیزده نحس است؟ مگر ولادت حضرت امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) روز سیزدهم رجب نیست؟ مگر شهدای بدر سیصد و سیزده نفر نبودند؟ مگر یاران امام زمان(عجّل الله تعالی فرجه الشریف) سیصد و سیزده نفر نیستند؟ این نحسی سیزده از کجا آمده است؟! در خانه جو یا گندم می‌کارند تا سبز شود، بعد سبزه را روز سیزدهم ماه با خودشان و ماشین می برند این طرف و آن طرف،‌ و در معابر می‌ریزند. چقدر از جو و گندم اسراف می‌شود و هدر می‌رود، در حالی که اگر آرد و نان می‌شد، چقدر استفاده از آن می‌شد. آیا این اسراف نعمت نیست؟ لذا باید متوجه باشیم.

انجام صله رحم در تمامی ایام سال

در مورد رفت و آمد و صله رحم هم که عزیز من! اختصاص به عید نوروز ندارد. شما می خواهی از اول سال تا آخر سال صبر کنی برای صله رحم؟! این درست است؟ در صورتی که باید تمام سال به ارحام سر بزنیم، ارحامی که برخی فقیرند، برخی راه دور هستند؛ یعنی چه که ما بگذاریم فقط در عید نوروز صله رحم کنیم؟! می‌گویند ما در این عید مسافرت می‌رویم ولایتمان به عمو و دایی و خاله و عمه و… سر بزنیم! چرا شما در طول سال سر نمی‌زنید که صله رحم صحیح را به جا آورده باشید؟ آیا سالی یک دفعه گفتند صله رحم انجام دهید؟ صله رحم همیشه مستحب است و لذا اگر انسان بخواهد عمل مستحبی را سر خود به زمان خاصی اختصاص دهد که در مورد آن روایت نشده است، این می‌شود «بدعت»؛

بدعت در مصافحه و معانقه

مثلا شما اگر بخواهی «مصافحه» را فقط منحصر کنی به بعد از سلام نماز جماعت و دست بدهید، این غلط و «بدعت» است. در روایتی که برای مصافحه آمده است، چنین چیزی گفته نشده که فقط برای بعد از سلام نماز، بلکه گفته‌اند برای همه اوقات سال؛ هر وقت دو تا مؤمن به هم رسیدند، به هم سلام کنند، شانه هم را ببوسند، صورت هم را ببوسند و مصافحه کنند؛ شما یک روایت پیدا نمی‌کنید که مصافحه را منحصر در سلام پایان نماز کرده باشد، لذا شما اگر به قصد ورود آن را انجام دهید، بدعت است.

مثالی از بدعت در نماز

مثلاً اگر بخواهی یک ذکری را «من در آوردی» در نماز وارد کنی و بگویی جزو نماز است، این بدعت است. البته ذکر مطلق عیبی ندارد، ولی اگر ذکر خاصی را که وارد نشده بخواهید وارد نماز کنید، بدعت است و درست نیست. در مورد معانقه نیز همین‌طور است. همین‌طور در مورد مسائل دیگر که ما آن را از یک فضای بزرگ برداریم و در یک دایره کوچک منحصر کنیم و بگوییم این‌گونه است.

بنابراین منحصر کردن دید و بازدید و صله رحم فقط به زمان محدود و مخصوص ایام عید نوروز بدعت است.

اهمیت دادن به تقویم قمری

حتی ایشان (مرحوم علامه طهرانی) معتقد بودند که چرا تقویم رسمی کشور نباید تقویم قمری باشد؛ الان بچه‌های ما با سال‌های قمری آشنایی ندارند، ولی ماه‌های شمسی را از خردسالی از حفظ بلدند. در حالی که تقویم قمری، تقویمی است که سال بلوغ شرعی دختر و پسر و تمام مناسبت‌های دینی و مذهبی ما در آن واقع است، ولی تمام توجه ما به تقویم شمسی است. البته نمی‌خواهم بگویم سال شمسی اعتباری ندارد، بلکه می‌توان خمس را هم با تقویم شمسی حساب کرد؛ ولی لازم است که به هر دو توجه شود: هم به سال قمری و هم به سال شمسی و توجهمان به سال قمری کمتر از توجه به سال شمسی نباشد.

حداقل اهل سلوک باید این را رعایت کنند، اگر عُرف عامه مردم توجه بیشتر به تقویم شمسی است، شما که اهل سلوک هستید توجهتان به تقویم قمری بیشتر باشد. مثلا به اعمال ماه‌های قمری توجه داشته باشید و این که در آخر ذی الحجه دعا دارد، نماز دارد و یا این که اول محرم هر سال، اول سال قمری است؛

سنت‌های ناپسند نوروز

ایام عید را به خوردن تخمه و آجیل و شب نشینی و غفلت و لغو که همه از مشتهیّات نفس است می‌پردازند؛ در این ایام فیلم‌ها، سینما رفتن‌ها زیاد می‌شود؛ اجتماعات دنیوی و مادی زیاد می‌شود که همه از مشتهیّات نفس است. اهل سلوک باید یک امتیازی و تفاوتی داشته باشند با دیگران، اگر بخواهند خودشان را با دیگران مخلوط کنند و بگویند این‌ها رسم است، ملی است و از این حرف‌ها که خیلی‌ها می‌زنند، چه فرقی بین اهل مراقبه و اهل سلوک است با دیگرانی که نیستند؟ شما اهل سیر و سلوک هستی عزیز من!

لذا تجدید نظر کنید در این عُرف و بدعتی که ایجاد شده است، شما باید خودتان بفهمید که چکار دارید می‌کنید. در این ایام غفلت زیاد است، غفلت خیلی فراوان است، تو هر خانه‌ای غفلت زیاد است؛ بدتر از آن حتی در خانه‌ها معصیت است! آن وقت شما می خواهی چکار کنی؟

خدا کمک کند از رسومات عید پرهیز کنیم. مواظب راهمان باشیم. ببینیم رضای خدا در چیست همان را انجام دهیم.