۞. شرح حدیثی توحیدی از حضرت امام حسن عسکری (ع) از کتاب الغیبة شیخ طوسی
۞. گناهی که آمرزيده نمیشود| کوچک شمردن گناه
۞. مراقبه نفس به نفس
۞. شرک آشکار و پنهان
۞. قبض روح مسئلهای الهی است.
۞. متکی کردن خود به دعا
۞. اصرار بر شفای بیماری
۞. تسلیم امر و مشیت الهی بودن| انجام وظایف شرعی
۞. دقیق شدن در احوال درونی و نفسانی
۞. نهی از طلب نمودن فقر و بیماری
۞. التماس دعا گفتن
عَنْ أَبِي هَاشِمٍ اَلْجَعْفَرِيِّ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: مِنَ اَلذُّنُوبِ اَلَّتِي لاَ تُغْفَرُ: قَوْلُ اَلرَّجُلِ لَيْتَنِي لاَ أُؤَاخَذُ إِلاَّ بِهَذَا، فَقُلْتُ فِي نَفْسِي: إِنَّ هَذَا لَهُوَ اَلدَّقِيقُ يَنْبَغِي لِلرَّجُلِ أَنْ يَتَفَقَّدَ مِنْ أَمْرِهِ وَ مِنْ نَفْسِهِ كُلَّ شَيْءٍ فَأَقْبَلَ عَلَيَّ أَبُو مُحَمَّدِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمَ فَقَالَ: يَا أَبَا هَاشِمٍ صَدَقْتَ فَالْزَمْ مَا حَدَّثَتْكَ بِهِ نَفْسُكَ، فَإِنَّ اَلْإِشْرَاكَ فِي اَلنَّاسِ أَخْفَى مِنْ دَبِيبِ اَلذَّرِّ عَلَى اَلصَّفَا، فِي اَللَّيْلَةِ اَلظَّلْمَاءِ، وَ مِنْ دَبِيبِ اَلذَّرِّ عَلَى اَلْمِسْحِ اَلْأَسْوَدِ .
از مولايم امام حسن عسكرى عليه السلام شنيدم كه مىفرمود: يكى از گناهانى كه آمرزيده نخواهد شد، اين است كه انسان گويد: اى كاش! من جز با اين گناه مؤاخذه نمىشدم.
من با خودم گفتم: به راستى كه اين سخن خيلى دقيق است، سزاوار است كه انسان هر چيزى را از خودش و كارش جستجو كند كه همه چيزها در خود اوست. در اين فكر بودم، ديدم امام عليه السلام رو به من كرد و فرمود:
اى ابا هاشم! راست گفتى، به آنچه با خود گفتى پاىبند باش ، چرا كه شرك در ميان مردم از حركت مورچه در شب تاريك بر روى سنگ صاف – يا بر لباس سياه – پنهانتر است.
منبع: کتاب الغیبَة|شیخ طوسی.