یاد ِ حق آب است و دل، ماهى‏

بسم الله الرحمن الرحیم

کشکول المطالب ـ یاد ِ حق آب است و دل، ماهى‏

هرکه جز ماهی از آبش سیر شد *** هرکه بی روزی است روزش دیر شد

یاد حق آب است و دل، ماهی *** ماهی را از آب چگونه دل بگیرد

«الا بذکر الله تطمئن القلوب» تازه کنیم این ذکر مبارک را بار دیگر:

چو ماهی در دریای معنی *** که جز آب خوش همدم نگردد

ملالی نیست ماهی را ز دریا *** که بی دریا خود او خرم نگردد

هیچ می دانید ای اخوان که فایده تکبیر در صلات چیست؟ قاطع اندیشه‌هاست، یعنی هر چه در اندیشه آنی خدا از آن بزرگتر است، آن را بگذار و به خدا بپرداز «قل الله ثم ذرهم» و معنی تسبیح دانید که چیست؟ یعنی چون به خدا پرداختی گمان احاطه مبر چنین دان که به حظ خود از خدا رسیدی، خدا اجل است از آن که به توان رسید:

عاشقان را بود ز عشق غذا *** ره ندارد کسی به سوی خدا

پاک است خدا از آن که آلوده دست اندیشه گردد «کل ما خطر ببالک اوظهر فی خیالک فالله وراء ذالک»

پاک از آنها که غافلان گفتند *** پاک تر ز آن که غافلان گفتند

«و ما قدر الله حق قدره» ای اخوان در چگونگی ذات خدای عزوجل تفکر کردن حرام است و در چگونگی بعث و قیام تفکر نشاید کرد، تفکر در اول و آخر م‌کند، تفکر در این وسط کنید که نظام هستی و ترتیب حکمت است «ان فی خلق السموات و الارض و اختلاف اللیل و النهار و الفلک التی تجری فی البحر بما ینفع الناس و ما انزل الله من السماء من ماء فاحیا به الارض بعد موتها و بث فیها من کل داﺒﺔ و تصریف الریاح المسخر بین السماء و الارض لآیات لقوم یعقلون» چه گمان دارید که این سیر سریع پیوسته نجوم نه جهت امرذی است عظیم؟ «فلا اقسم بمواقع النجوم و انه لقسم لو تعلمون عظیم» آیا آن چه امر است؟ بلی امری است بزرگ، قیام قیامت است، جهان برای آن گردانده شده، هیچ دانید که پنهان در گوش آب چه گفته‌اند که چنین سرگردان در جهان می‌گردد آیا چه می‌جوید؟

چو طفلان گم شده است از من میان کو و بازاری *** که آن بازار و آن کو را نمیدانم، نمیدانم

آیا این چه دود است که در جهان افتاده که آرام و قرار از این جهان برده؟

هر کس به زبانی سخن عشق تو گوید *** حافظ به سرود نی و مطرب به ترانه

«و ان من شیء الا یسبح و لکن لا تفقهون تسبیحهم»

ترانه تسبیح کند اما ترانه‌گو از آن آگاه نباشد «ولله یسجد من فی السموات و الارض» الی قوله سبحانه: «و کثیر حق علیهم العذاب»

جمله عالم تابع فرمان شده *** غیر انسان که این چنین نادان شده

خدایا دل ما از دیدار آدمیان که تو را فراموش کرده‌اند گرفته و تا باستماع سخن ایشان نمانده، به پیکر آدمیاند اما به سیرت سباع و وحوش

این که تو بینی نه همه آدماند *** اکثرشان گاو و خر بی دُمند

ما را هم جنسی چند بخش که از یاد تو دلشان نگیرد بلکه جز یاد تو چیزی نپذیرد، اصوات بیگانگان تو که از صوت الحمیر، نا دلپذیرتر است، بر ما و اخوان ما همچنان نا دلپذیر ساز تا از آن بگریزیم و در ذکر تو آویزیم.

ندارم طاقت انفاس مردم *** که در خود نغمهای دارم چو داود

خدایا چون زشتی آن به ما نمودی کار را راست آور تا مضطر نباشیم به صحبت ایشان، و یک باره از ایشان کناره توانیم گزید که «روح را صحبت ناجنس عذابی است الیم» خدایا این دعای ما را اجابت فرما و به زودی آثار اجابت بر اخوان ما ظاهر گردان انک انت الکریم المنان. «سبحان ربک رب العزﺓ عما یصفون و سلتام علی المرسلین و الحمدلله رب العالمین»

کتاب شریف مکاتیب قطب شیرازی- مکتوب ۱۵۸

لینک کوتاه : https://www.komeily.com/?p=1979