ماجرای شنیدنی سفر حج مرحوم سید هاشم حداد (ره)

بازدید: 767

حاج محسن شرکت اصفهانی از شاگردان مرحوم سید هاشم حداد (قدس سره) و از دوستان حضرت آیت الله کمیلی در جلسه‌ای در حضور حضرت آیت الله کمیلی و برخی شاگردان معظم له حکایت سفر حج مرحوم حداد را اینگونه بیان کردند؛

روزی برخی از رفقا از نقاط مختلف برای دیدار مرحوم حداد در کربلا جمع شده بودند. یکی از رفقا اظهار داشت که قصد انجام حج تمتع دارد و همین طرح مسئله باعث شد که سایر رفقا یک به یک برای رفتن به حج و همسفر شدن با او اعلام آمادگی کردند.

اکثر رفقا اعلام حضور کردند که یکی از جمع حاضر با اشاره به سید هاشم گفت؛ پس این سید چی؟ فکری هم به حال این سید کنید.

این در حالی بود که مرحوم سید هاشم هیچ مدرک هویتی از قبیل شناسنامه و غیره نداشت. رفقا بانی هزینه سفر سید هاشم حداد شدند و یکی دیگر از رفقا گفت که در اداره گذرنامه عراق دوستی دارد که سراغ او می رود ببیند راهی برای گرفتن گذرنامه برای مرحوم حداد هست یا نه.

به اداره گذرنامه مراجعه کرد و به دوستش گفت که یک آشنایی داریم که میخواهیم همراهمان به حج ببریم اما گذرنامه ندارد. مأمور مربوطه گفت مشخصاتش را بده و ظهر بیا گذرنامه را بگیر. مشخصات مرحوم حداد را داد و ظهر که برای گرفتن گذرنامه مراجعه کرد مأمور گذرنامه برای تأیید و مطابقت هویت شناسنامه آقای حداد را مطالبه کرد.

رفیق ما گفت که این بنده خدا (سید هاشم را می گفت) هیچی نداره، (به شوخی می گفت) بنده خدا اصلا معلوم نیست اهل کجاست. معلوم نیست ایرانیه، هندیه، عراقیه. هیچ مدرکی نداره.

مأمور گذرنامه گفت که هیچ راهی نداره و غیر قانونی است و نمی تونم گذرنامه را بدم و باید هویت تطبیق داشته باشه، اما کمی بعد گفت که به یک شرط گذرنامه را میدم که بلافاصله بعد از بازگشت از سفر گذرنامه را برگردانید و تحویل بدهید که آنرا باطل کنم و مشکل برایمان درست نشود.

بدین ترتیب به خواست خداوند، گذرنامه سید هاشم هم حل شد و در اولین و آخرین حج عرفانی مرحوم سید هاشم حداد با جمعی از شاگردان ایشان به حج خانه خدا و زیارت نبی مکرم و ائمه بقیع علیهم السلام مشرف شدیم.

ذَلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاء وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ

لینک کوتاه : https://www.komeily.com/?p=4211

مطالب مشابه

خاطرۀ حضرت آیت الله کمیلی خراسانی از روزهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی

آیت الله کمیلی : ادعیه معصومین را باید مطالعه و عمل کرد

شرح سفرنامه آیت الله کمیلی به اروپا

ملاقات با سید حسن نصرالله

عالم عارف حاج شیخ عبدالقائم شوشتری

مرحوم حاج ابوموسی محیی (ره)

حاج عبد الزهرا گرعاوی (ره)

حاج عبد الجلیل محیی

حضرت علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی (ره)

حاج حبیب سماوی (ره)

نظرات

کلام استاد

کلیپ صوتی

سالك بايد در برابر آزار ديگران صبور باشد

ویژه نامه

نامه‌ای تربیتی اخلاقی از حضرت امام علی(علیه السلام) به فرزندش حضرت امام حسن(علیه السلام)

تقويم اعمال سلوكی

برای دیدن اعمال ماه رجب کلیک نمایید

* ماه رجب و ماه‌هاى شعبان و رمضان، از ماههاى بسیار پرفضیلت است و از تعبیرات بعضى از روایات برمى آید که ماه رجب در میان این سه ماه، امتیاز خاصّى دارد، تا آن جا که ماه رجب «ماه خدا» نامیده شده و ماه شعبان «ماه پیامبر(ص)» و ماه مبارک رمضان «ماه امّت». *ماه رجب یکى از ماههاى حرام است که آغاز و ادامه جنگ در آن، با دشمنان اسلام حرام مى باشد (مگر جنگ دفاعى)؛ و جنایات نیز در این ماهها (ماههاى حرام)، دیه سنگین ترى دارد. * پیغمبراکرم صلى الله علیه وآله ماه رجب را «ماه اَصَبّ» نامیده اند، زیرا رحمت خدا در این ماه بر امّت فرو مى ریزد. * این ماه آمیخته است با یاد پیامبر اکرم(ص) – (به مناسبت مبعث در بیست و هفتم ماه) و یاد امیر‌مؤمنان(ع)- (به مناسبت میلاد مبارک آن حضرت در سیزدهم ماه) و خاطره شهادت موسى‌بن‌جعفر(ع) (در بیست و پنجم ماه) و روزهاى مهمّ تاریخى دیگر؛ و از این نظر یکى از ماههاى بسیار پرخاطره اسلامى است. * از روایات متعدّدى که درباره روزه هاى ماه رجب – حتّى یک روز از آن – وارد شده، اهمّیّت فوق العاده این ماه و عبادت و خودسازى در آن کاملاً روشن مى گردد، که در این جا به گوشه اى از آن اشاره مى شود: ۱- مرحوم «شیخ صدوق» به سند معتبر از امام صادق علیه السلام نقل مى کند که یکى از یاران آن حضرت(ع) در اواخر ماه رجب خدمتشان رسید، چون نظر مبارک امام(ع) به او افتاد، فرمودند: "آیا در این ماه روزه گرفته اى؟ عرض کرد: نه، فرمودند: آن قدر ثواب از تو فوت شده که اندازه آن را کسى جز خدا نمى داند; این ماهى است که خداوند آن را بر سایر ماهها برترى بخشیده و احترام آن را عظیم شمرده و براى روزه داشتن آن، پاداش هاى مهمّى قرار داده است. آن مرد عرض مى کند: آیا اگر در بقیّه این ماه روزه بدارم، به بخشى از ثواب مى رسم؟ امام(ع) فرمودند: آرى; سپس ثواب هاى مهمّى براى کسى که فقط روز آخر ماه، یا دو روز آخر ماه، یا سه روز آخر ماه را روزه بدارد، بیان فرمودند؛ مانند نجات از سکرات مرگ، عذاب قبر و لغزش بر صراط و شداید قیامت و نایل شدن به برائت و رهایى از آتش دوزخ". ۲-در حدیث دیگرى آمده است: «رجب» نام نهرى است در بهشت، از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر؛ هر کس یک روز از این ماه را روزه بدارد، از آن مى نوشد! ۳- در حدیث دیگرى از رسول خدا صلى الله علیه وآله مى خوانیم: "هر کس یک روز از این ماه را روزه بگیرد، خشنودى عظیم خدا را به دست آورده، خشم الهى از او دور مى شود و درهاى جهنّم به روى او بسته خواهد شد". ۴- هر کس سه روز از این ماه را که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد، روزه بگیرد، فضیلت بسیار دارد و همچنین در سایر ماههاى حرام. در روایتى از رسول خدا صلى الله علیه وآله آمده است: "هر گاه کسى نتواند در این ماه روزه بگیرد، هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواند، تا ثواب روزه آن را دریابد: سُبْحانَ الاِْلهِ الْجَلیلِ، سُبْحانَ مَنْ لا یَنْبَغِى التَّسْبیحُ اِلاَّ لَهُ، سُبْحانَ الاَْعَزِّ الاَْکْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّهَ وَهُوَ لَهُ اَهْلٌ. منزه است خداى بزرگ، منزه است آن که تنزیه و تسبیح جز براى او شایسته نیست، منزه است خداى برتر و کریمتر، منزه است آن که لباس عزت در بردارد و شایسته آن است. از مجموع احادیث بالا – و دیگر احادیث- به خوبى استفاده مى شود که این ماه، ماه تهذیب نفوس و خودسازى و آغاز یک دوره جدیدِدر ارتقاء کمّی و کیفی سیر و سلوک الى اللّهاست، که از ماه رجب آغاز و به ماه مبارک رمضان منتهى مى شود؛ خوشا به حال آنان که قدر و منزلت این سه ماه را بدانند و از آن بهره کافى بگیرند.

اوّل رجب: مطابق بعضى از روایات، روز ولادت امام محمّد باقرعلیه السلام در سال ۵۷ هجرى قمرى است. دوم رجب: مطابق برخى از روایات روز ولادت امام على النّقى علیه السلام در سال ۲۱۲ هجرى است. سوم رجب: روز شهادت امام على النّقى علیه السلام در سال ۲۵۴ است. دهم رجب: روز ولادت امام محمّد تقى علیه السلام طبق بعضى از روایات است. سیزدهم رجب: روز ولادت امیرمؤمنان على بن ابى طالب علیه السلام است؛ بنا بر مشهور، این مولود عزیزِ جهانِ انسانیّت، ۱۲ سال قبل از بعثتِ رسول خدا صلى الله علیه وآله در داخل خانه کعبه،چشم به جهان گشودند. پانزدهم رجب: مطابق برخى از نقل ها، روز وفات حضرت زینب کبرا علیها السلام است در سال ۶۳ هجرى. هجدهم رجب: روز وفات جناب ابراهیم، فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است. بیست وپنجم رجب: روز شهادت امام موسى بن جعفر علیه السلام در سال ۱۸۳ هجرى است. بیست و ششم رجب: مطابق روایتى، روز وفات حضرت ابوطالب(ع) است. بیست و هفتم رجب: بعثت پیامبر گرامى اسلام صلى الله علیه وآله به نبوّت است.