29 خرداد 1391

کد مطلب : 172

آشنایی با استاد

زندگی نامه حضرت آیت الله کمیلی ( حفظه الله)

تولد معظم له حضرت استاد به سال ۱۳۶۰ هجری قمری مصادف با ۱۳۲۰ هجری شمسی در زیر سایه امامین همامین حضرت امام هادی و حضرت امام حسن عسکری صلوات الله علیهما در شهری که روشنی چشمان در انتظار نشسته حضرت مهدی (عج) شهر سامرا است در بیت علم و فضیلت، به جهانی که بسان مزرعه ای است برای جهان باقی پا نهاد.

بازدیدها: 2447

تولد معظم له حضرت استاد به سال ۱۳۶۰ هجری قمری مصادف با ۱۳۲۰ هجری شمسی در زیر سایه امامین همامین حضرت امام هادی و حضرت امام حسن عسکری صلوات الله علیهما در شهری که روشنی چشمان در انتظار نشسته حضرت مهدی (عج) شهر سامرا است در بیت علم و فضیلت، به جهانی که بسان مزرعه ای است برای جهان باقی پا نهاد.

معظم له چون در خانواده علم و فضیلت متولد شدند در سن پنج سالگی خواندن و نوشتن را در بیت پدر آغاز کرده و در سن ده سالگی رسما نزد والد معظمشان در سامرا دروس طلبگی را شروع کردند و در مدرسه علمیه مرحوم ایت الله مجدد میرزای شیرازی (ره) مشغول به تحصیل شدند. در سن پانزده سالگی به نجف اشرف جهت ادامه تحصیلات حوزوی و کسب کمالات معنوی در جوار بارگاه ملکوتی مولی الموحدین امیر المومنین صلوات الله علیه آمدند. در این خصوص می فرمودند: نجف اشرف که آمدیم، به مدرسه خلیلی کبری در محله عماره رفتیم و همانجا حجره گرفتیم، شبها هم در مدرسه بودیم.

مسافرت موقت به ایران: می فرمودند: بعد از مدتی حدودا کمتر از یک سال، پدرم برای معالجه چشم، مرا با آقای موید الاسلام به ایران فرستاد. در همان ایام مدتی در جوار حضرت عبد العظیم حسنی (ع) بودم و یک مرتبه هم با همان لباس روحانیت که از اوایل بلوغ، پدر من را معمم کرده بود و مدتی هم تمرین خطابه و منبر داده بود و با دستور ایشان در حرم مطهر سامرا با همان خردسالی منبر می رفتم. پله های پی در پی منبر مسجد مقابل حرم حضرت عبد العظیم (ع) را با تشویق حاضران بالا رفته و با همان سن کم، زبان را به سخن گشودم که مردم حاضر مات زده شده و بسیار آفرین گفتند. مدتی را نیز در قم در مدرسه حجتیه و یک مدرسه قدیمی در کنار مسجد جمعه قم جهت علوم مقدماتی ساکن شدم و در همین نخستین سفر بود که با مرحوم آیت الله العظمی بروجردی (ره) آشنا شدم و مدتی هم در مشهد در کنار بارگاه ملکوتی ثامن الحجج علی ابن موسی الرضا (ع) در مدرسه علمیه نواب حجره گرفتیم.

مراجعت به نجف اشرف: بعدا مراجعت به نجف اشرف کردم و ادامه دروسم را مشغول شدم.

اساتید در نجف اشرف

۱- مرحوم آیت الله میرزا احمد تبریزی (رحمه الله)

۲- مرحوم آیت الله شیخ محمد داوری اصفهانی (رحمه الله)

۳- مرحوم آیت الله العظمی شهید میرزا علی تبریزی غروی (رحمه الله)

۴- مرحوم آیت الله حاج شیخ مجتبی لنکرانی (رحمه الله)

۵- آیت الله شیخ ابوالقاسم داوری اصفهانی

۶- مرحوم آیت الله العظمی سید نصرالله مستنبط (رحمه الله)

۷- مرحوم آیت الله شیخ عبد الرسول جواهری (رحمه الله)

۸- مرحوم آیت الله العظمی آقا میرزا باقر زنجانی (رحمه الله)

۹- حضرت ایت الله العظمی امام خمینی (رحمه الله)

۱۰- مرحوم ایت الله العظمی حاج سید ابوالقاسم خویی (رحمه الله)

اساتید پس از مراجعه به ایران :پس از مراجعت به ایران، در درس حضرات آقایان در قم هم شرکت کردم و از محضر پر فیضشان بهره بردم.

۱۱- مرحوم آیت الله العظمی گلپایگانی (ره)

۱۲- مرحوم آیت الله العظمی مرعشی نجفی(ره)

اساتید دانشکده عالی قضایی در دانشگاه قم

برخی از اساتیدم در سال ۱۳۵۹ ه.ش در دانشکده دوره قضا عبارت بودند از:

۱۳- مرحوم حضرت آیت الله حاج شیخ علی مشکینی (ره)

۱۴- مرحوم حجت الاسلام ناظمی بروجردی (ره)

۱۵- حضرت آیت الله حاج شیخ عبدالله جوادی آملی

۱۶- حضرت ایت الله شیخ محمد مومن قمی

اساتید فلسفه، اخلاق و عرفان: اساتیدم در مباحث فلسفه، اخلاق و عرفان عبارتند از :

۱۷- مرحوم آیت الله حاج سید رضا صدر (ره)

۱۸- مرحوم آیت الله سرابی (ره)

۱۹- علامه حسن زاده آملی

۲۰- عارف کبیر استاد مرحوم حاج سید هاشم حداد (ره)

هجرت به لبنان و آشنایی با امام موسی صدر : اصل رفتن و اقامت ما در لبنان این بود: یک نفر از دوستان که قبلا مدتی را برای تبلیغ در مناطق شیعه گذرانده بود، به نجف آمد و به ما گفت: این مناطق نیاز مبرمی به وجود مبلغین جهت ترویج مبانی ولایت دارد، لذا ما گذرنامه را درست کردیم و رهسپار لبنان شدیم و در یکی از روستاهای آنجا به نام «تمنین التحتا» ماموریت تبلیغی خود را شروع کردیم. پس از ماه مبارک رمضان، مردم آن روستا طوماری را خطاب به مرحوم آیت الله العظمی سید محسن حکیم (ره) در نجف امضا کردند که ما در این منطقه روحانی نداریم و از شما درخواست داریم که فلانی را بفرستید. یک ماشین هم همراه ما به نجف فرستادند که ما را برگرداند. لذا رفتیم به منزل مرحوم آیت الله حکیم (ره). بنده به ایشان عرض کردم: هنوز از لحاظ درس خارج به حد اجتهاد نرسیده ام.

فرمودند: فعلا برای مدتی برو، بعدا ببینیم چه می شود.

لذا همراه با خانواده به لبنان مهاجرت کردیم و کارهای تبلیغی خود را مانند امامت جماعت و برگزاری کلاس شروع کردیم.

ایشان به نمایندگی از مرجع وقت حدود هشت سال در لبنان مشغول به انجام امور دینی در ایام امام موسی صدر بوده است و فعالیت های سیاسی و اجتماعی خود را در کشور مذکور و هفت کشور خارجی دیگر ادامه می داد تا اینکه یک سال قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به ایران آمدند و در قم سکنی گزیدند.

تدریس : معظم له تدریس را در حوزه های مختلف علمیه همیشه به عنوان یکی از برنامه های اصلی خود قرار داده اند، لذا در حوزه های مقدسه «نجف اشرف- سامرا- مشهد مقدس- ایلام- خوانسار- شهر تهران در حوزه های شهرک ولیعصر، حوزه خواهران حضرت خدیجه و زینبیه و مرحوم شاه آبادی و حضرت حجت (ع) و امام حسین (ع)» تدریس نموده اند.

هم اکنون نیز کرسی درس ایشان در سطوح مختلف برقرار است. همچنین با توجه به تعیین رتبه معادل دکترای ایشان و طی کردن دوره لیسانس علوم قضایی ، در دانشگاههای مختلف تدریس را دنبال نموده و در این دانشگاهها منشا اثر و تحول جوانان فراوانی شده اند، از جمله:

دانشگاه شهید بهشتی- دانشگاه علمی کاربردی- دانشکده هوایی- دانشکده افسری نیروی انتظامی تهران- دانشکده شهید محلاتی قم- دانشکده پزشکی سپاه تهران- دانشکده فنی مهندسی دانشگاه آزاد- دانشگاه علامه طباطبایی- دانشگاه شاهد تهران- دانشگاه آزاد واحد اصفهان- مدارس مرکز جهانی علوم انسانی

مسئولیت ها، خدمات و مدارج :در طول انقلاب هم بدون تکلف و چشمداشت، هرجا که احساس نیاز نموده اند رفته و ردای خدمت را با تواضع کامل به تن پوشیده اند. بیان برخی از موارد مسئولیت ها و خدمات ایشان خالی از لطف نیست:

۱- نمایندگی مراجع وقت در قم

۲- همکاری با امام موسی صدر و مجلس اسلامی شیعیان در بیروت

۳- مسئول عقیدتی- سیاسی در سراوان زاهدان

۴- مسئول عقیدتی کمیته و شهربانی و ژاندارمری انقلاب اسلامی در سیستان و بلوچستان

۵- مسئول فرهنگی کمیته امداد امام شمیرانات

۶- مسئول مکتب القران در لبنان

۷- مسئول عقیدتی- سیاسی سپاه یکی از مناطق تهران

۸- مسئول گزینش و مصاحبه دانشجویان دانشگاه نیروی هوایی تهران

۹- مسئول عقیدتی لجستیک دانشکده پزشکی سپاه تهران

۱۰- تبلیغ و اقامت در کشورهای سوریه، پاکستان، مصر، کویت، عراق و لبنان

۱۱- تبلیغ و اقامت در شهرهای نظرآباد کرج، شهرکرد، اصفهان، سراوان، زاهدان و نیز یوسف آباد و یافت اباد تهران

تالیفات

۱- المطالب السلوکیه (عربی-فارسی چاپ انتشارات آیت اشراق)

۲- مشکات دل (نشر بین الملل)

۳- الزنا و اثره السیئ فی المجتمع (مخطوط عربی)

۴- ترجمه زندگینامه عدی بن حاتم طایی

۵- سرداران اسلام، ج ۹

۶- تقریرات درس خارج امام خمینی (ره)

۷- تقریرات درس خارج فقه آیت الله خویی (ره)

۸- تقریرات درس خارج اصول آیت الله خویی (ره)

۹- تقریرات درس خارج آیت الله میرزا باقر زنجانی (ره)

۱۰- تقریرات درس خارج آیت الله گلپایگانی (ره)

۱۱- کشکول العارفین (عربی)

۱۲- اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی

۱۳- کشکول المطالب (فارسی)

۱۴- المجالس و المراثی الحسینیه (عربی و فارسی)

۱۵- ترجمه فارسی کتاب التنصیر لغز و العالم الاسلامی

۱۶- مفاتیح السلوک(نشر جمهوری)

لینک کوتاه : https://www.komeily.com/?p=172

مطالب مشابه

آشنایی با طریقت حضرت آیت الله کمیلی خراسانی

اجازه نامۀ روایی آیت الله شریف رازی به آیت الله کمیلی خراسانی در سال ۱۳۹۸ ه.ق

معرفی تلامذۀ آقای‌ حدّاد در کتاب روح مجرد

شرح سلسله اساتید

ویژگی های سبک سلوکی آیت الله کمیلی

زندگینامه آیت الله شیخ حسن کمیلی خراسانی(ره)

زندگی نامه سید هاشم حداد (ره)

نظرات

کلام استاد

کلیپ صوتی

زیارت و دیدار حضرت صاحب الزمان (عج)

ویژه نامه

دستورات آیت الله قاضی برای اشهر ثلاثه

تقویم سلوکی

برای دیدن اعمال ماه رجب کلیک نمایید

* ماه رجب و ماه‌هاى شعبان و رمضان، از ماههاى بسیار پرفضیلت است و از تعبیرات بعضى از روایات برمى آید که ماه رجب در میان این سه ماه، امتیاز خاصّى دارد، تا آن جا که ماه رجب «ماه خدا» نامیده شده و ماه شعبان «ماه پیامبر(ص)» و ماه مبارک رمضان «ماه امّت». *ماه رجب یکى از ماههاى حرام است که آغاز و ادامه جنگ در آن، با دشمنان اسلام حرام مى باشد (مگر جنگ دفاعى)؛ و جنایات نیز در این ماهها (ماههاى حرام)، دیه سنگین ترى دارد. * پیغمبراکرم صلى الله علیه وآله ماه رجب را «ماه اَصَبّ» نامیده اند، زیرا رحمت خدا در این ماه بر امّت فرو مى ریزد. * این ماه آمیخته است با یاد پیامبر اکرم(ص) – (به مناسبت مبعث در بیست و هفتم ماه) و یاد امیر‌مؤمنان(ع)- (به مناسبت میلاد مبارک آن حضرت در سیزدهم ماه) و خاطره شهادت موسى‌بن‌جعفر(ع) (در بیست و پنجم ماه) و روزهاى مهمّ تاریخى دیگر؛ و از این نظر یکى از ماههاى بسیار پرخاطره اسلامى است. * از روایات متعدّدى که درباره روزه هاى ماه رجب – حتّى یک روز از آن – وارد شده، اهمّیّت فوق العاده این ماه و عبادت و خودسازى در آن کاملاً روشن مى گردد، که در این جا به گوشه اى از آن اشاره مى شود: ۱- مرحوم «شیخ صدوق» به سند معتبر از امام صادق علیه السلام نقل مى کند که یکى از یاران آن حضرت(ع) در اواخر ماه رجب خدمتشان رسید، چون نظر مبارک امام(ع) به او افتاد، فرمودند: "آیا در این ماه روزه گرفته اى؟ عرض کرد: نه، فرمودند: آن قدر ثواب از تو فوت شده که اندازه آن را کسى جز خدا نمى داند; این ماهى است که خداوند آن را بر سایر ماهها برترى بخشیده و احترام آن را عظیم شمرده و براى روزه داشتن آن، پاداش هاى مهمّى قرار داده است. آن مرد عرض مى کند: آیا اگر در بقیّه این ماه روزه بدارم، به بخشى از ثواب مى رسم؟ امام(ع) فرمودند: آرى; سپس ثواب هاى مهمّى براى کسى که فقط روز آخر ماه، یا دو روز آخر ماه، یا سه روز آخر ماه را روزه بدارد، بیان فرمودند؛ مانند نجات از سکرات مرگ، عذاب قبر و لغزش بر صراط و شداید قیامت و نایل شدن به برائت و رهایى از آتش دوزخ". ۲-در حدیث دیگرى آمده است: «رجب» نام نهرى است در بهشت، از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر؛ هر کس یک روز از این ماه را روزه بدارد، از آن مى نوشد! ۳- در حدیث دیگرى از رسول خدا صلى الله علیه وآله مى خوانیم: "هر کس یک روز از این ماه را روزه بگیرد، خشنودى عظیم خدا را به دست آورده، خشم الهى از او دور مى شود و درهاى جهنّم به روى او بسته خواهد شد". ۴- هر کس سه روز از این ماه را که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد، روزه بگیرد، فضیلت بسیار دارد و همچنین در سایر ماههاى حرام. در روایتى از رسول خدا صلى الله علیه وآله آمده است: "هر گاه کسى نتواند در این ماه روزه بگیرد، هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواند، تا ثواب روزه آن را دریابد: سُبْحانَ الاِْلهِ الْجَلیلِ، سُبْحانَ مَنْ لا یَنْبَغِى التَّسْبیحُ اِلاَّ لَهُ، سُبْحانَ الاَْعَزِّ الاَْکْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّهَ وَهُوَ لَهُ اَهْلٌ. منزه است خداى بزرگ، منزه است آن که تنزیه و تسبیح جز براى او شایسته نیست، منزه است خداى برتر و کریمتر، منزه است آن که لباس عزت در بردارد و شایسته آن است. از مجموع احادیث بالا – و دیگر احادیث- به خوبى استفاده مى شود که این ماه، ماه تهذیب نفوس و خودسازى و آغاز یک دوره جدیدِدر ارتقاء کمّی و کیفی سیر و سلوک الى اللّهاست، که از ماه رجب آغاز و به ماه مبارک رمضان منتهى مى شود؛ خوشا به حال آنان که قدر و منزلت این سه ماه را بدانند و از آن بهره کافى بگیرند.

اوّل رجب: مطابق بعضى از روایات، روز ولادت امام محمّد باقرعلیه السلام در سال ۵۷ هجرى قمرى است. دوم رجب: مطابق برخى از روایات روز ولادت امام على النّقى علیه السلام در سال ۲۱۲ هجرى است. سوم رجب: روز شهادت امام على النّقى علیه السلام در سال ۲۵۴ است. دهم رجب: روز ولادت امام محمّد تقى علیه السلام طبق بعضى از روایات است. سیزدهم رجب: روز ولادت امیرمؤمنان على بن ابى طالب علیه السلام است؛ بنا بر مشهور، این مولود عزیزِ جهانِ انسانیّت، ۱۲ سال قبل از بعثتِ رسول خدا صلى الله علیه وآله در داخل خانه کعبه،چشم به جهان گشودند. پانزدهم رجب: مطابق برخى از نقل ها، روز وفات حضرت زینب کبرا علیها السلام است در سال ۶۳ هجرى. هجدهم رجب: روز وفات جناب ابراهیم، فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است. بیست وپنجم رجب: روز شهادت امام موسى بن جعفر علیه السلام در سال ۱۸۳ هجرى است. بیست و ششم رجب: مطابق روایتى، روز وفات حضرت ابوطالب(ع) است. بیست و هفتم رجب: بعثت پیامبر گرامى اسلام صلى الله علیه وآله به نبوّت است.