۱۲ دی, ۱۳۹۶

کد مطلب : 18317

بیانات آیت الله کمیلی

پندهای اخلاقی و عارفانه به طلاب حوزه علمیه

طلاب باید مسائل اخلاقی و عرفانی را قبل از مردم عمل کنند. اول خود را اصلاح کنیم.

بازدید: 1091

مطالب زیر خلاصه ای از بیانات آیت الله کمیلی در جمع طلاب شهر یاسوج می باشد.

ایشان در ابتدای سخنان خود میلاد باسعادت پیامبر گرامی اسلام و سبط آن بزرگوار امام جعفر صادق صلوات الله علیه را به طلاب تبریک گفتند و در ادامه به شرح بخشی از دعای مکارم الاخلاق پرداختند :

اَللَّهُمَّ اجْعَلْ مَا یُلْقِی الشَّیْطَانُ فِی رُوعِی مِنَ التَّمَنِّی وَ التَّظَنِّی وَ الْحَسَدِ ذِکْراً لِعَظَمَتِکَ وَ تَفَکُّراً فِی قُدْرَتِکَ وَ تَدْبِیراً عَلَى عَدُوِّکَ وَ مَا أَجْرَى عَلَى لِسَانِی مِنْ لَفْظَهِ فُحْشٍ أَوْ هُجْرٍ أَوْ شَتْمِ عِرْضٍ أَوْ شَهَادَهِ بَاطِلٍ أَوِ اغْتِیَابِ مُؤْمِنٍ غَائِبٍ أَوْ سَبِّ حَاضِرٍ وَ مَا أَشْبَهَ ذَلِکَ نُطْقاً بِالْحَمْدِ لَکَ وَ إِغْرَاقاً فِی الثَّنَاءِ عَلَیْکَ وَ ذَهَاباً فِی تَمْجِیدِکَ وَ شُکْراً لِنِعْمَتِکَ وَ اعْتِرَافاً بِإِحْسَانِکَ وَ إِحْصَاءً لِمِنَنِکَ

اى خداوند، هر آرزو و گمان و حسد که اهریمن در دل من افکند تو آن را به ذکر عظمتت و تفکر در قدرتت و تدبیر بر ضد دشمنت بدل نماى. هر ناسزا و لغو و دشنام در آبرو، یا شهادت باطل، یا غیبت مؤمن غایب یا ناسزا به حاضران و از این گونه که اهریمن بر زبان من مى ‏افکند تو آن را به حمد و سپاس خود و افزونى در ثناى خود و بیان مجد و عظمت خود و سپاس نعمت خود و اعتراف به احسان خود و شمارش نعم خود بدل فرماى.

در مابین شرح دعا، نکاتی خطاب به طلاب حوزه علمیه فرمودند که به طور خلاصه بیان می گردد :

طلاب باید مسائل اخلاقی و عرفانی را قبل از مردم عمل کنند

برای یک طلبه سالک نباید فرق کند، همان بذل توجه ای که نسبت به کتابهای رسمی حوزی دارد، همان بذل توجه به کتب ادعیه معصومین علیه السلام لازم است. در معارف الهی و در حرکت به سوی خدا می بایست توجه زیادی داشت و در غیر این صورت اگر سرسری بگذریم و سطحی نگاه کنیم ، همانند عامه مردم ، نتیجه بخش نخواهد بود. باید خاصه و عامه فرق کند. ما مدعی هستیم سرباز امام زمان هستیم و باید مسائل اخلاقی و عرفانی را قبل از همه مردم عمل کنیم. باید به عرفان عملی و نظری توجه کنیم. در کسبه (عامه مردم) می ببینیم اشخاصی با معرفت پیدا میشوند. مثل کربلایی کاظم که حافظ تمام قرآن میشود و یا افراد دیگری که ما زندگی نامه هایشان و احوالاتشان را کم و بیش خوانده ایم. با اینکه این افراد در حوزه علمیه نبودند. استاد ما مرحوم آقا سید هاشم حداد (ره) کمی از دروس حوزوی خوانده بود که به دستور استادش آقای مرحوم آیت الله سید علی قاضی (ره) به کربلا برگشت و در رشته کسب آهنگری و حدادی مشغول شد. منظور این است که ما سرباز امام زمان هستیم باید به آن حضرت بیشتر نزدیک بشویم.

نزدیک شدن به امام زمان چگونه است؟

این نزدیک شدن چگونه است ؟ ما اگر هزار مرتبه دعای ندبه را بخوانیم، ولی از لحاظ روحی و معنوی، سنخیت ایجاد نکنیم، نمی شود.سنخیت میخواهد. آنها ذوات مقدسه ای هستند که دسترسی به آنها به این آسانی به دست نمی آید. سنخیت میخواهد، روح را باید پاک کرد، روح را باید تزکیه کرد.

اول خود را اصلاح کنیم

انسان باید با خودش کار کند و نفس را در حال خودش رها نکند . بعضی ها برای مهار کردن نفس مخالفتهای عجیب و غریبی انجام میدادند . ریاضتهای شدیدی میکشیدند. مثلا اگر یک شب نماز شب آنها قضا میشد چقدر گریه و ناله می کردند. یا آن روز را روزه میگرفتند. خودشان را جریمه میکردند. اگر ما، خودمان را تنبیه و جریمه نکنیم، چه کسی میخواهد ما را تنبیه کند؟ ما خودمان به نفس خودمان آگاهیم، میدانیم چه خبره، میدانیم چه کاره هستیم، فقط خود باید به درد دل خود برسیم. دلمان برای خود بسوزد، چرا فقط به فکر دیگران هستیم. مبلغ بشویم که برویم سر منبر و برای دیگران تبلیغ کنیم، دوره های مختلف ببینیم و بعد از نفس خود غافل باشیم، که چی؟ من نمیخواهم بگویم این علوم حوزوی و یا این دوره های علوم تخصصی خوب نیست. خوب هست. ولی در درجه اول خود را اصلاح کنیم. در حوزههای قدیم در ابتدا کتاب معراج السعاده (کتاب اخلاق نظری) را میخواندند. معراج السعاده از هر کتابی برای آنها مهمتر بود، استاد اخلاق داشتند، استاد عرفان داشتند. استاد اخلاق با استاد عرفان فرق میکند. و لذا اینها به ناحیه مقدسه حضرت دست پیدا میکردند و تشرف پیدا میکردند و خوابهای نورانی داشتند و درجاتشان نورانی بود.

کرامت یا معرفت

من نمیخواهم بگوییم که شما دنبال کرامت بروید. چون طریقت ما کرامتی نیست، بلکه معرفتی است. کرامات فقط تا مرگ با شماست بعد از مرگ همه از بین میروند. یک چیزی را باید پیدا کرد که برای بعد از مرگ هم به درد بخورد. آن معرفت الله است. معرفت النفس هست. اینهاست که به کار می آید.

عیبهای درونی خودت را کشف کن

عزیزان انسان باید در خودش دقیق بشود تا عیبهای خود را بفهمد. اگر پا گذاشت در مسیر مراقبه و مشارطه و محاسبه و معاقبه (که چهار دستور اخلاقی است)، اگر جدول مراقبه کتبی داشت، جدول اخلاقی با خودش همراه داشت، میتواند عیبهای درونی خود را کشف کند. ولی تا وقتی دست به مراقبه و محاسبه نمیزند، نخواهد توانست. نمیتواند بفهمد چه عیبی دارد. دیگران عیب او را میگویند ولی بازهم آنقدر مغرورشده و در حجاب نفس هست که قبول نمیکند. ولی همین قدر که در کارها و اعمال و رفتار خود دقیق شد، کم کم خود او یکی بعد از دیگری معایب را کشف میکند و بعد اصلاح میکند و دیگر نیازی به موعظه کسی ندارد و واعظ نفسانی پیدا میکند.

اعتراف به احسانها و نعمات الهی

به احسانهای الهی اعتراف کنیم. چرا اینقدر در این خانه و آن خانه هستیم ؟ عده ای به دفتر مرجع تقلید خود می روند که شهریه را بیشتر کند؟ بعضی ها که همان جا مینشینند و نامه مینویسند و عریضه نگاری میکنند و فقط خود را در نظر دارند. این کارها یعنی چه؟ روزی من یک معممی را دیدم در همین خیابانهای قم و نگاه کردم به صورت او و دیدم خیلی بد چهره است. از من به مانند یک گدا طلب پول داشت .پس عزت و شرافت کجا رفت ؟ جلوی درب خانه مراجع رفتن نیز معنایش همین است .

از بیانات آیت الله کمیلی در جمع طلاب شهر یاسوج . ۱۳۹۶/۰۹/۰۸

لینک کوتاه : https://www.komeily.com/?p=18317

مطالب مشابه

شعرخوانی آیت الله کمیلی و بیان ماجرای شعر معروف شهریار درباره حضرت علی(ع)

متن بیانات حضرت آیت الله کمیلی در خصوص شرح بخشي از الهی‌نامه خواجه عبدالله انصاری

اهميت نیت عمل سالک در وصول الي الله

بیانات حضرت آیت الله کمیلی خراسانی «حفظه الله» در خصوص معرفت نفس

محبت الهی، بالاترین محبت‌ها است

عمل به شریعت لازمه سلوک عرفانی است.

بیانات حضرت آیت الله کمیلی خراسانی حفظه الله در خصوص فضائل و اخلاق کریمه پیامبر اسلام(صل الله علیه و آله)

سلسله مباحث با موضوع معرفت نفس در بیان آیت الله کمیلی در محرم ۱۳۹۷-۱۴۴۰

بیانات حضرت ایت الله کمیلی حفظه الله در شرح فراز ۱۳ از دعای شریف مکارم الاخلاق

بیانات حضرت آیت الله کمیلی حفظه الله در شرح دعای شریف مکارم الاخلاق (بخش چهارم)

نظرات

پدرام گفت:

۱۳ دی, ۱۳۹۶ در ۱۲:۳۱ ب.ظ

با سلام و خسته نباشید از مطلب خوبی که قرار داده اید باتشکر

پاسخ

کلام استاد

کلیپ صوتی

سالك بايد در برابر آزار ديگران صبور باشد

ویژه نامه

نامه‌ای تربیتی اخلاقی از حضرت امام علی(علیه السلام) به فرزندش حضرت امام حسن(علیه السلام)

تقويم اعمال سلوكی

برای دیدن اعمال ماه رجب کلیک نمایید

* ماه رجب و ماه‌هاى شعبان و رمضان، از ماههاى بسیار پرفضیلت است و از تعبیرات بعضى از روایات برمى آید که ماه رجب در میان این سه ماه، امتیاز خاصّى دارد، تا آن جا که ماه رجب «ماه خدا» نامیده شده و ماه شعبان «ماه پیامبر(ص)» و ماه مبارک رمضان «ماه امّت». *ماه رجب یکى از ماههاى حرام است که آغاز و ادامه جنگ در آن، با دشمنان اسلام حرام مى باشد (مگر جنگ دفاعى)؛ و جنایات نیز در این ماهها (ماههاى حرام)، دیه سنگین ترى دارد. * پیغمبراکرم صلى الله علیه وآله ماه رجب را «ماه اَصَبّ» نامیده اند، زیرا رحمت خدا در این ماه بر امّت فرو مى ریزد. * این ماه آمیخته است با یاد پیامبر اکرم(ص) – (به مناسبت مبعث در بیست و هفتم ماه) و یاد امیر‌مؤمنان(ع)- (به مناسبت میلاد مبارک آن حضرت در سیزدهم ماه) و خاطره شهادت موسى‌بن‌جعفر(ع) (در بیست و پنجم ماه) و روزهاى مهمّ تاریخى دیگر؛ و از این نظر یکى از ماههاى بسیار پرخاطره اسلامى است. * از روایات متعدّدى که درباره روزه هاى ماه رجب – حتّى یک روز از آن – وارد شده، اهمّیّت فوق العاده این ماه و عبادت و خودسازى در آن کاملاً روشن مى گردد، که در این جا به گوشه اى از آن اشاره مى شود: ۱- مرحوم «شیخ صدوق» به سند معتبر از امام صادق علیه السلام نقل مى کند که یکى از یاران آن حضرت(ع) در اواخر ماه رجب خدمتشان رسید، چون نظر مبارک امام(ع) به او افتاد، فرمودند: "آیا در این ماه روزه گرفته اى؟ عرض کرد: نه، فرمودند: آن قدر ثواب از تو فوت شده که اندازه آن را کسى جز خدا نمى داند; این ماهى است که خداوند آن را بر سایر ماهها برترى بخشیده و احترام آن را عظیم شمرده و براى روزه داشتن آن، پاداش هاى مهمّى قرار داده است. آن مرد عرض مى کند: آیا اگر در بقیّه این ماه روزه بدارم، به بخشى از ثواب مى رسم؟ امام(ع) فرمودند: آرى; سپس ثواب هاى مهمّى براى کسى که فقط روز آخر ماه، یا دو روز آخر ماه، یا سه روز آخر ماه را روزه بدارد، بیان فرمودند؛ مانند نجات از سکرات مرگ، عذاب قبر و لغزش بر صراط و شداید قیامت و نایل شدن به برائت و رهایى از آتش دوزخ". ۲-در حدیث دیگرى آمده است: «رجب» نام نهرى است در بهشت، از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر؛ هر کس یک روز از این ماه را روزه بدارد، از آن مى نوشد! ۳- در حدیث دیگرى از رسول خدا صلى الله علیه وآله مى خوانیم: "هر کس یک روز از این ماه را روزه بگیرد، خشنودى عظیم خدا را به دست آورده، خشم الهى از او دور مى شود و درهاى جهنّم به روى او بسته خواهد شد". ۴- هر کس سه روز از این ماه را که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد، روزه بگیرد، فضیلت بسیار دارد و همچنین در سایر ماههاى حرام. در روایتى از رسول خدا صلى الله علیه وآله آمده است: "هر گاه کسى نتواند در این ماه روزه بگیرد، هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواند، تا ثواب روزه آن را دریابد: سُبْحانَ الاِْلهِ الْجَلیلِ، سُبْحانَ مَنْ لا یَنْبَغِى التَّسْبیحُ اِلاَّ لَهُ، سُبْحانَ الاَْعَزِّ الاَْکْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّهَ وَهُوَ لَهُ اَهْلٌ. منزه است خداى بزرگ، منزه است آن که تنزیه و تسبیح جز براى او شایسته نیست، منزه است خداى برتر و کریمتر، منزه است آن که لباس عزت در بردارد و شایسته آن است. از مجموع احادیث بالا – و دیگر احادیث- به خوبى استفاده مى شود که این ماه، ماه تهذیب نفوس و خودسازى و آغاز یک دوره جدیدِدر ارتقاء کمّی و کیفی سیر و سلوک الى اللّهاست، که از ماه رجب آغاز و به ماه مبارک رمضان منتهى مى شود؛ خوشا به حال آنان که قدر و منزلت این سه ماه را بدانند و از آن بهره کافى بگیرند.

اوّل رجب: مطابق بعضى از روایات، روز ولادت امام محمّد باقرعلیه السلام در سال ۵۷ هجرى قمرى است. دوم رجب: مطابق برخى از روایات روز ولادت امام على النّقى علیه السلام در سال ۲۱۲ هجرى است. سوم رجب: روز شهادت امام على النّقى علیه السلام در سال ۲۵۴ است. دهم رجب: روز ولادت امام محمّد تقى علیه السلام طبق بعضى از روایات است. سیزدهم رجب: روز ولادت امیرمؤمنان على بن ابى طالب علیه السلام است؛ بنا بر مشهور، این مولود عزیزِ جهانِ انسانیّت، ۱۲ سال قبل از بعثتِ رسول خدا صلى الله علیه وآله در داخل خانه کعبه،چشم به جهان گشودند. پانزدهم رجب: مطابق برخى از نقل ها، روز وفات حضرت زینب کبرا علیها السلام است در سال ۶۳ هجرى. هجدهم رجب: روز وفات جناب ابراهیم، فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است. بیست وپنجم رجب: روز شهادت امام موسى بن جعفر علیه السلام در سال ۱۸۳ هجرى است. بیست و ششم رجب: مطابق روایتى، روز وفات حضرت ابوطالب(ع) است. بیست و هفتم رجب: بعثت پیامبر گرامى اسلام صلى الله علیه وآله به نبوّت است.