26 دی 1398

کد مطلب : 24819

متن بیانات حضرت آیت‌الله کمیلی خراسانی

شرح غزل «ای بی خبر بکوش که صاحب خبر شوی»

اگر هستی‌‌ات بالا و پایین شد و گرفتاری‌هایی برایت پیش آمد برای این است که انسان از خودش بیرون بیاید. بعضی می‌فهمند و متوجه می‌شوند اما بعضی نه. بی‌جهت نیست که اولیاءالله به استقبال بلای الهی می‌روند و آن را حلوا حلوا می‌کنند. کاری که امام حسین «علیه‌السلام» در روز عاشورا انجام داد.

بازدیدها: 208

بیانات حضرت آیت‌الله کمیلی خراسانی در شرح غزلی از حافظ

ای بی‌خبر بکوش که صاحب خبر شوی؛ تا راهرو نباشی کی راهبر شوی

عده‌ای یک مقدار که در این راه قدم می‌گذارند تا یکی دو کلمه یاد می‌گیرند دچار عُجب و غرور می‌شوند. کسی که در راه است و هنوز به مقاصد عالی نرسیده و صاحب خبر نشده چطور می‌تواند راهبر و رهبر شود؟

در مکتب حقایق پیش ادیب عشق؛ هان ای پسر بکوش که روزی پدر شوی

باید زانو بزنی! باید در خودت این مطلب را ببینی که باید سال‌ها در این راه بمانی و ذلت شاگردی و مذلت این نفس را درست به خودت بچشانی و خودت را پخته بکنی تا پدر بشوی. هرکسی که پدر نمی‌شود!

دست از مس وجود چو مردان ره بشوی؛ تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی

باید مس وجود را به زر و طلا تبدیل کنی. این امر چه هنگام اتفاق می‌افتد؟ وقتی‌که از تن‌پروری دست برداریم. اینکه نمی‌شود تا ساعت ده یازده روز بخوابد و درس و بحثی نداشته باشد.

خواب و خورت زمرتبه خویش دور کرد؛ آنگه رسی به خویش که بی‌خواب و خور شوی

ما در مرحوم استاد نمی‌دیدیم که زیاد بخوابد یا زیاد غذا بخورد. چون اگر روح را با غذای معنوی و روحی درست تقویت کنید بر جسم تسلط پیدا می‌کند. البته رسیدن به این مرحله کار دارد. باید نیت تصحیح شود و سپس بعد از چقدر روزه گرفتن و انجام تعبدات و ریاضات چون روح تقویت شده و غذای خودش را گرفته است لذا بر روی جسم تسلط پیدا می‌کند. آن‌وقت این قوه را در روحانیت خود پیدا کند. با قوت روح می‌تواند بسیاری از چیزهایی را که مطلوب جسم است کم کند؛ اما اگر تعبدات، ریاضت‌ها، اربعینیات، دستورات و اذکار را انجام ندهد و مراقبه، محاسبه، مشارطه و معاقبه با نفس نداشته باشد و زبان، گوش، دست و پا را آزاد بگذارد، آن‌وقت چطور به چنین شخصی می‌توان گفت که نخورد و نخوابد؟ این امکان‌پذیر نیست یا اینکه ممکن است در اوایل سیرش باشد. لذا کلام حافظ درست است. انسان می‌تواند به مرحله‌ای برسد که از خواب و خور بیفتد. ولی چه وقت؟ آن چه وقت را باید فهمید.

گر نور عشق حق به دل و جانت اوفتد؛ بالله کز آفتاب فلک خوبتر شوی

اگر نور عشق خدا در دل و جانت بیفتد و عاشق بشوی، دیگر شب و روز نخواهی داشت. حتی این عشق از عشق مجازی هم بالاتر است. اگر این‌طور شود بدان که تو از خورشید تابنده و آفتاب فلک که به آن بسیار نیاز است، زیباتر می‌شوی؛ و بدان که به واسطه آن آثار و فواید خوبی هم برای خودت و هم برای دیگران خواهی داشت؛ یعنی همه چیز به خدمت عارف کامل در می‌آید و فرد برجسته‌ای از بندگان خدا می‌شود و همه فلک و افلاک به خدمت او در می‌آیند؛ و از همه چیز برتر، زیباتر و خوب‌تر می‌شود.

یک دم غریق بحر خدا شو گمان مبر؛ از آب هفت بحر به یک موی تر شوی

اگر وارد دریای محبت و عشق خدا شوی و در آنجا شناور شوی، اگر در آن غرق شوی آن‌وقت متوجه می‌شوی که دیگر آب‌های این عوالم مادی در تو اثری نخواهد داشت.

از پای تا سرت همه نور خدا شود؛ در راه ذوالجلال چو بی پا و سر شوی

شرطش این است که بی سر و پا شوی. شرطش این است که با خودت کار کنی. شرطش این است که در راه خدا، قدم به وادی فنا بگذاری. آن وقت همه وجودت، وحدت الوجود می‌شود. آن وقت همه وجودت، نور خدا می‌شود و مظهر الله قرار می‌گیرد.

وجه خدا اگر شودت منظر نظر؛ زین پس شکی نماند که صاحب نظر شوی

اگر وجه خدا در منظر نظر سالک قرار بگیرد یعنی نگاهی جز با نیت خدا نکند؛ گوش جز با نیت خدا نشنود؛ و همه هستی‌اش فنای در تجلیات ذات قرار بگیرد اگر شخصی در این حال مستغرق شود دیگر چشم را جز برای خدا باز نمی‌کند؛ یعنی خدا کمکش می‌کند؛ تمام کارهایش را مدیریت می‌کند و امورش را بدست می‌گیرد؛ و نمی‌گذارد وارد جایی شود که مرتکب گناه، معصیت، کار خلاف و خطایی بشود.

تسدید الهی روح‌القدس فقط برای امام معصوم که نیست. روح‌القدس غیر از ملائکه است. او مؤمنین الهی را تسدید می‌کند، آن‌ها را همراهی می‌کند و به آن‌ها کمک می‌دهد. به نحوی که در راه خدا، صاحب نظر می‌شود. بعضی تعبیرات هم هنر دارد؛ یعنی این راه یک قلق و هنری دارد و فرد باید آن را به دست بیاورد. همان‌طور که انسان در فقه و احکام مجتهد می‌شود؛ در رشته‌های دانشگاهی صاحب نظر، مفتی، دکتر و پروفسور می‌شود؛ آن وقت می‌شود در معارف الهی صاحب نظر، حکیم و دانا نشود؟ خدا او را تأیید می‌کند و بندۀ ممتاز خدا قرار می‌گیرد.

بنیاد هستی تو چو زیر و زبر شود؛ در دل مدار هیچ که زیر و زبر شوی

اگر در این راه بتوانی هر بلایی که به سرت آمد و در زیر و رو شدن‌ها و بالا و پایین شدن‌ها صبر کنی و به دل هم نیاوری که زیر و زبر شوی آن‌وقت به فنا می‌رسی.

اگر هستی‌‌ات بالا و پایین شد و گرفتاری‌هایی برایت پیش آمد برای این است که انسان از خودش بیرون بیاید. بعضی می‌فهمند و متوجه می‌شوند اما بعضی نه.

بی‌جهت نیست که اولیاءالله به استقبال بلای الهی می‌روند و آن را حلوا حلوا می‌کنند. کاری که امام حسین «علیه‌السلام» در روز عاشورا انجام داد. حضرت با وجود دیدن این همه مصیبت‌ و بلا، بهجت و ابتهاج الهی‌اش در این بلاها بالا می‌رفت. این‌ها می‌آیند تا شما را زیر و رو و بالا و پایین کنند؛ اما به این شرط که تسلیم باشی. مفهوم در دل مدار هیچ که زیر و زبر شوی چیست؟ نباید به دلت بیاید که خدا من را دوست ندارد؛ چرا این جوری شد؛ چرا ورشکست شدم؛ چرا فرزندم از دنیا رفت؛ چرا زندگی‌ام از دست رفت.

گر در سرت هوای وصال است حافظا؛ باید که خاک درگه اهل هنر (نظر) شوی.

اگر واقعاً می‌خواهید به وصال خدا برسید باید همانند حضرت موسی که به مدت ده سال برای حضرت شعیب چوپانی کرد، چوپانی کنید؛ باید خدمت کنید؛ باید خاک درگه اهل الله شوید؛ باید واقعاً شاگردی کنید. شاگردی به نام و اسم که نیست. مثلاً آقا یک خورده که می‌آید بعد منتشر می‌کند که من شاگرد فلان آقا هستم! تو کجا شاگردی؟! چرا این ادعا را می‌کنی؟ این ادعا مگر ادعای کمی است؟ این ادعای دروغین کار انسان را سخت‌تر می‌کند. لذا انسان باید ببیند که آیا این شرایط در او به وجود آمده یا نه. افرادی با چه ذلت، خواری و چه وضعیتی می‌آمدند و التماس می‌کردند که دستور و ذکری بدهید. حالا می‌بینی که یک مدتی می‌آید و بعد می‌رود.

بابا تو در جلسات ما بودی؛ ما نان و نمک همدیگر را خورده‌ایم؛ پس چرا پیدایت نیست؟ کجایی؟ تا یک چیزی می‌شود استادش را عوض می‌کند! تا یک چیزی می‌شود، غیبت می‌کند و بعد هم انگار نه انگار! ما چون دیدیم برای شما نقل می‌کنیم. این افراد باید در روز قیامت جواب خدا را بدهند. استاد زحمت می‌کشد و نازشان را می‌کشد؛ برای آن‌ها وقت صرف می‌کند بعد هم می‌گذارند و می‌روند و پشت سرشان را هم نگاه نمی‌کنند. اخیراً یک نفر به ما خبر داد که می‌خواهم اویسی کار کنم! گفت خیلی شاگردی کرده‌ام و کافی است! یا فرد دیگری رفته استاد دیگری اختیار کرده که کاشف به عمل آمده دعانویس است.

تو ما را رها می‌کنی و نزد چنین فردی می‌روی؟! بله او درسش در علوم غریبه است اما ما نه به علوم غریبه ورود داریم و نه تجویز می‌کنیم؛ بلکه ورود در این علوم را هم تحریم کرده‌ایم؛ او ممکن است برایت موکل ملک و جن درست کند؛ و یک چیزهایی به تو بدهد. ممکن است از غیبیات چیزهایی ببینی و صداهایی بشنوی و صوری را بفهمی؛ ولی فکر نمی‌کنی که ممکن است روزی در این عوالم گیر بیفتی! عده بسیاری به این راه‌ها ورود یافتند و گرفتار جن زدگی شدند و نتوانستند خود را خلاص کنند. به صرف اینکه می‌خواهم یک چیزهایی را از غیب بفهمم که آقای کمیلی شما این چیزها را ندارید. ما که از روز اول گفتیم این‌ها را نداریم. ما که از روز اول به او گفتیم که ما اهل کرامت و این حرف‌ها نیستیم. حتی درباره رویای صادقه‌ اعتقاد داریم که انسان باید به مرحله‌ای برسد که از خواب هم بیفتد و فقط یک پارچه معرفت و شناخت شود. بصیرت و ایمانش قوی شود؛ حجاب‌های نوری از او دور شود؛ حجاب‌های ظلمانی و نفسانی از بین برود؛ آن وقت ما را رها می‌کنند و به سراغ افرادی می‌روند که در علوم غریبه دست دارند و او را گرفتار می‌کنند؛ الان افرادی گرفتار شده‌اند یا به یک سری مکاشفات دلخوشی پیدا کرده‌اند؛ این افراد تصور می‌کنند که همه این‌ها خوب است اما اینطور نیست. چون نمی‌توانند تمییز دهند که شیطانی است یا رحمانی؟ در نهایت هم این افراد زمین خواهند خورد.

لینک کوتاه : https://www.komeily.com/?p=24819

مطالب مشابه

مجموعه سخنرانی‌های آیت الله کمیلی خراسانی «حفظه الله» در ماه ذی القعده

ایمان به غیب از شروط هدایتگری قرآن است

افراد در همین دنیا می‌توانند خود را به لحاظ روحی پرورش دهند.

شرح برخی روایات اخلاقی از اهل بیت علیهم السلام

شرح دعای توحیدی چهل و ششم صحیفه سجادیه

بسته صوتی شرح ادعیه روزانه ماه مبارک رمضان

آماده‌ سازی برای ورود به ماه مبارک رمضان و سال نو

لزوم تسلیم الهی در بحث ظهور

امتحانات الهی برای تقویت انسان است

تفکر در کلام الله و معانی قرآن به منزلۀ چراغ شب‌‌های تار است

نظرات

کلام استاد

کلیپ صوتی

زیارت و دیدار حضرت صاحب الزمان (عج)

ویژه نامه

مجموعه سخنرانی‌های آیت الله کمیلی خراسانی «حفظه الله» در ماه ذی القعده

تقویم سلوکی

اعمال ماه ذی القعده

مناسبات ماه ذی القعده

ماه ذى القعده ، نخستین ماه ازماههاى حرام است که در آنها جنگ، حتّى با دشمنان اسلام حرام است; مگر این که جنگ برمسلمین تحمیل شود (سه ماه دیگر از ماههاى حرام، ذى الحجّه، محرّم و رجب است) آتش بس در این چهار ماه وسیله اى براى آرامش جامعه و توفیق براى حجّ وعبادت، حلّ مشکلات اقتصادى و بازنگرى در امر جنگ و یافتن نقطه پایان براى آن و سپس مرهم نهادن بر زخم هاى جانکاه ناشى از آن است. ماهى است که زوّار خانه خدا از اطراف و اکنافِ جهان به سوى خانه خدا حرکت مى کنند، گروهى به مدینه مى روند و قبر پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) و قبور ائمّه هدى(علیهم السلام) را زیارت مى کنند و آثار تاریخى که در جاى جاى این خاستگاه اسلامى وجود دارد را مى بینند و غرق لذّات روحانى مى شوند (هرچند نابخردان و جاهلان، بسیارى از این آثار عظیم و گرانقدر را از میان برده اند) گروه دیگرى راهى مکّه مى شوند و با انجام مناسک «عمره تمتّع» در انتظار مراسم بزرگ عبادى سیاسى حج مى نشینند و با طواف کعبه و شرکت درصفوف پرشکوه جماعت، روح و جانشان را تازه مى کنند . سیّد بن طاووس در فضیلت این ماه مى گوید: «ماه ذى القعده ماهى است که به هنگام شدّت و گرفتارى، زمان خوبى براى دعاست، و براى رفع ظلم و ستم و دعا بر ضد ظالم مؤثّر است. همچنین مى گوید: «این ماه «ماه اجابت دعاها» نامیده شده است; لذا باید اوقاتش را غنیمت شمرد و در آن روزه حاجت گرفت.