بسم الله الرحمن الرحیم
دانلود فایل صوتی بیانات آیت الله کمیلی خراسانی در شب شهادت حضرت فاطمه زهرا «سلام الله علیها»
تاریخ: ۱۳۹۸/۱۰/۱۸
مدت زمان: ۰۰:۱۱:۳۵
حجم فایل: ۱۵/۹ مگابایت
بیانات حضرت آیت الله کمیلی خراسانی در شب شهادت حضرت فاطمه زهرا «سلام الله علیها»
بسم ﷲ الرّحمن الرّحیم والحمد لله ربّ العالمین والصّلاة والسّلام عَلَى رَسُولِ اَللَّهِ وعَلَى ابنته فاطِمَةُ الزَّهراء الشَّهِیدَةُ الصِّدِّیقَةُ الرَّاضِیَّةُ الْمَرْضِیَّةُ الطَّاهِرَةُ الْمُطَهَّرَةُ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ. صلوات بر محمد و ال محمد.
مناقب و فضایل حضرت زهرا «سلام‌الله‌علیها»
در مقدمه منبر از فرموده‌های حضرت زهرا «سلام‌الله‌علیها» برای بیان مناقب و فضایلشان استفاده می‌شود. گفتگویی بین حضرت زهرا «سلام‌الله‌علیها» و حضرت علی «علیه‌السلام» نزدیک به زمان شهادت ایشان صورت می‌گیرد که خدمتتان عرض می‌شود. حضرت زهرا «سلام‌الله‌علیها» در یکی از روزهایی که در بستر بیماری بودند خطاب به حضرت علی «علیه‌السلام» که در کنار بالینشان بودند فرمودند:
«قَالَتْ يَا ابْنَ العَمِّ هل عَهِدْتَنِي كَاذِبَةً قال ما عَهِدْتُکي كَاذِبَةً وَ لَا خَائِنَةً»؛ ای پسر عمو! ای علی جان! به من بگو آیا در طول زندگی کوتاه زناشویی‌مان از من کذب، خیانت و مخالفتی دیده‌ای؟ -حضرت در نه سالگی ازدواج و در هجده سالگی نیز از دنیا رفتند؛ یعنی مدت زمان زندگی مشترکشان نه سال بوده است.-
«فَقَالَ علیه‌السلام مَعَاذَ اللَّهِ أَنْتِ أَعْلَمُ بِاللَّهِ وَ أَبَرُّ وَ أَتْقَى وَ أَكْرَمُ وَ أَشَدُّ خَوْفاً مِنَ اللَّهِ أَنْ أُوَبِّخكِ غَداً بِمُخَالَفَتِي»؛ حضرت علی «علیه‌السلام» در پاسخ به این پرسش فرمودند: زهرا جان به خدا پناه می‌برم از اینکه خلاف و خطایی از تو دیده باشم.
«أَنْتِ أَعْلَمُ بِاللَّهِ»؛ تو به خدا نزدیکی؛ و علم و معرفت الهی داری.
«وَ أَبَرُّ وَ أَتْقَى»؛ تو تقوی، برّ و احسان داری.
«وَ أَكْرَمُ»؛ تو کرم و فضل داری.
«وَ أَشَدُّ خَوْفاً مِنَ اللَّهِ»؛ حضرت علی «علیه‌السلام» می‌فرماید: چون خوف و تقوای الهی داری لذا نمی‌توانی نسبت به من این‌گونه باشی. اینکه بخواهی به من خیانتی بکنی؛ اینکه بخواهی به من دروغ بگویی؛ اینکه بخواهی از من سرپیچی کنی.
«أَنْ أُوَبِّخَكِ غَداً بِمُخَالَفَتِي»؛ من هیچ‌گاه جرأت این سرزنش و توبیخ را ندارم.
«فَقَدْ عَزَّ عَلَيَّ بِمُفَارَقَتِكِ وَ بِفَقْدِكِ إِلَّا أَنَّهُ أَمْرٌ لَا بُدَّ مِنْهُ»؛ فرمودند: زهرا جان! خیلی بر من ناگوار است که تو را از دست بدهم و کنار خود نبینمت. ولی این یک امر الهی است. بالاخره هرکس در این دنیا آمدن و رفتنی دارد و باید روزی برود.
مقتل حضرت زهرا «سلام‌الله‌علیها»
در ادامه منبر مقداری از مقتل حضرت زهرا «سلام‌الله‌علیها» و مصائبی که بر بی بی وارد شده خدمتتان عرض می‌کنم.
«السلام علی السَّیِّدَةِ الْجَلیلَةِ فاطِمَةُ، الْمَظْلُوم بَعْلُهَا، وَ الْمَخْفِيَّةِ قبرها الْمَقْتُولِ وَلَدُها الْمسبیة بناتها من بلد الی بلد.»؛
سلام و درود به آن زهرایی که همسرش گرفتار ظالمین شد و با شهادت از دنیا رفت؛
سلام بر آن زهرایی که فرزندان و دخترانش از این شهر به آن شهر و از این منزل به آن منزل به اسارت رفتند؛
سلام بر آن زهرایی که مزارش تا به حال و تا ظهور حضرت امام‌زمان «عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف» برای شیعیان و دوستانش مخفی مانده است؛
سلام بر آن زهرایی که ضلع و بازویش را شکستند؛ محسن‌اش را سقط کردند و به او سیلی زدند؛ ای وای! از این همه مصیبت. شاعری از زبان حال بی‌بی می‌گوید:
زهرای مرضیه آن‌قدر بر ظلم‌های اهل ظلم صبر و تحمل کرد که تمام روزهای روشن بر بی‌بی تاریک شد. مگر حضرت زهرا چه مدت بعد از پدر زنده ماندند؟ در یک روایت ۴۰ روز، در روایتی دیگر ۷۵ روز و در یک روایت نیز ۹۵ روز ذکر شده است. حضرت در این ایام مصیبت به زیارت قبر پدر می‌رود؛ مشتی از خاک را با دستش برمی‌دارد و آن را می‌بوید؛ دل حضرت را آن‌قدر شعف و شادی فرا می‌گیرد که می‌گوید: پدر جان! خاک قبرت طوری است که از آن بوی غالیه استشمام می‌شود. -غالیه عطر بسیار خوشبویی است که عرب داشتند؛- پدر جان خاک قبرت از عطر معروف غالیه خوشبوتر است.
«مَا ذَا عَلَى الْمُشْتَمِّ تُرْبَةَ أَحْمَدِ أَنْ لا یَشَمَّ مَدَى الزَّمَانِ غَوَالِیَا»؛ دخترت این تربت مطهر را استشمام نمود؛ دیگر نیازی به آن عطر خوشبو ندارد؛ ببینید چقدر به پدر عشق دارد که دربارۀ خاک قبر پدر این‌گونه می‌گوید.
«ابتاه ابتاه صُبَّــــــتْ عَلَیَّ مَصَائِــبُ لَوْ أَنَّهَا صُبَّـتْ عَلَـى الْأَیَّـامِ صِـرْنَ لَیَالِیَا»؛ بابا آن‌قدر بر دخترت مصیبت وارد شده که تمام روزهای روشن دنیا بر او تنگ شدند؛
دختری کنار قبر پدر آن‌گونه ناله می‌کند؛ دختری هم کربلا چنین ناله می‌کند:
«أبتاهُ مَنْ ذَا الَّذی أَیتمنی علی صِغَر سِنّی! ابتــاه اُنــــظر الي رؤوسـنَا المكشوفه، و الي عمتي المضروبه الا لعن الله من ظلمها و غصب حقها و انکر فضلها اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و ال محمد و اخر تابع له علی ذالک»
