در تفسیر «روح البیان» آمده است که: شخصی از زهاد، معروف بود که اسم اعظم دارد. مریدی به اصرار زیاد، تقاضای تعلیم اسم اعظم را نمود. چون اصرارش بسیار شد، استاد برای تفهیم او فرمود: «فردا اول آفتاب به در دروازهی شهر برو و آن چه را که مشاهده کردی برایم نقل کن»